SPORTSKA KUPUSARA

Završnica Olimpijskih igara u Minhenu protekla je u strahu od novih terorističkih napada. I sama ceremonija zatvaranja Igara bila je skromnija, bez ranije predviđenih scena pevanja i plesa, iz poštovanja prema izraelskim žrtvama.

Najjači čovek na Olimpijskim igrama postao je 30-godišnji inženjer iz Sovjetskog Saveza Vasilij Aleksejev. On je u dizanju tegova, u kategoriji preko 110 kilograma, osvojio zlatnu medalju i oborio olimpijski rekord sa podignutih 640 kilograma u triatlonu, čak 30 više od drugoplasiranog Zapadnog Nemca Rudolfa Manga i 67,5 kilograma više od Gerda Bonka iz Istočne Nemačke.

Olimpijske igre u Minhenu bile su prve na tlu Nemačke posle onih 1936. godine u Berlinu kada je ovaj najveći svetski sportski događaj poslužio Hitleru za samopromociju i glorifikaciju nacizma.

Totalno ludilo se desilo u finalu trke atletičara na 400 metara sa preponama. Svi su očekivali da će se glavna borba za zlato voditi između svetskog rekordera (48,12 sekundi u Meksiku 1968. godine) Britanca Dejvida Hemerija i Amerikanca Ralfa Mana, čoveka koji je ostvario najbrže vreme te godine.

Bizaran događaj presudno je uticao na podelu medalja u trci muškaraca na 100 metara na Olimpijskim igrama u Minhenu 1972. godine.

Svetski mediji su tokom trajanja Olimpijskih igara u Minhenu 1972. godine pisali da će se, pored sportista na pobedničkom postolju, svečanoj ceremoniji dodele medalja najviše radovati kompozitor Herbert Rebajn koji je komponovao “Olimpijske fanfare”, melodiju kojom počinje svaka ta ceremonija. Ona će se izvoditi 195 puta i svaki put ovom nemačkom kompozitoru nastanjenom u švajcarskom...

Olimpijske igre su se nakon 12 godina vratile u Evropu. Jubilarne dvadesete održane su u Minhenu, u tadašnjoj Saveznoj Republici Nemačkoj, od 26. avgusta do 11. septembra 1972. godine. Trajale su dan duže od planiranog, ali o razlozima produženja pisaćemo u jednom od nastavaka ovog specijala.