Kako su proročki zvučale reči tadašnjeg šefa stručnog štaba Trepče iz Kosovske Mitrovice Jakupa Abrašija, koji je 1975. godine izjavio kako će tek za koju godinu ovaj klub biti spreman za Prvu ligu, za ostvarenje sna svih generacija njegovih fudbalera.

Iako je jedan od najstarijih (osnovan 1932. godine) i najuspešnijih drugoligaških klubova (peti na “večnoj” listi, odmah iza čačanskog Borca, zrenjaninskog Proletera, trebinjskog Leotara i subotičkog Spartaka), Trepča dugo nije uspevala da uđe u elitni razred fudbalskog takmičenja.

Bila je najbliža cilju u sezoni 1968/69 kada je takmičenje u Drugoj ligi “Istok” završila na drugom mestu (iza kragujevačkog Radničkog). Međutim, u razigravanju za Prvu ligu poražena je u dvomeču od titogradske Budućnosti (u Kosovskoj Mitrovici je bilo 1:0 za domaćina, strelac legendarni Husni Mađuni, a u Titogradu 0:3).

Ali promenom strategije kluba, uključivanjem bivših legendi kosovskog fudbala – pomenutog Husnija Mađunija i Ajeta Šošolija u stručni štab, građenjem osnove tima od igrače iz sopstvene juniorske škole, uz snažnu finansijsku podršku Rudarsko-metalurškog kombinata “Trepča”, “zeleno-crni” su se 1977. godine konačno plasirali u elitno društvo, ostvarivši najveći uspeh u dotadašnjoj istoriji fudbala u Autonomnoj pokrajini Kosovo i Metohija.

Uoči premijernog nastupa u Prvoj ligi, popularni “rudari” pojačani su iskusnim golmanom skopskog Vardara i nemačkog Šalkea Draganom Mutibarićem, a pristigli su i Dragoljub Ljiljak, Ramadan Cimili, Dušan Rašić i Zoran Buha.

Ipak, igrala je Trepča samo jedno leto u Prvoj ligi. Postigla je sledeće rezultate: 1:1 i 2:0 protiv mostarskog Veleža, 1:0 i 0:2 protiv zeničkog Čelika, 1:4 i 0:0 protiv Budućnosti, 2:3 i 0:2 protiv Hajduka, 0:4 i 2:0 protiv Dinama, 0:1 i 1:1 protiv OFK Beograda, 1:4 i 0:1 protiv Crvene zvezde, 0:1 i 1:1 protiv niškog Radničkog, 1:0 i 1:0 protiv Vojvodine, 2:2 i 0:2 protiv Osijeka, 1:0 i 1:2 protiv Sarajeva, 0:1 i 1:1 protiv Olimpije, 1:2 i 1:1 protiv Zagreba, 0:3 i 1:1 protiv Partizana, 0:0 i 1:5 protiv banjalučkog Borca, 0:3 i 1:2 protiv Rijeke i 3:1 i 1:1 protiv tuzlanske Slobode.

“Zeleno-crni” zauzeli su na kraju prvenstva poslednje, 18. mesto, sa 7 pobeda, 10 remija i 17 poraza, uz gol trazliku 28:52 i 24 osvojena boda.

Najbolji klupski strelac bio je Ilija Savović, koji je u 32 utakmice osam puta zatresao protivničke mreže. U sastavu Trepče nastupali su još Miško Stolić 32 utakmice/4 gola, Fisnik Ademi 32/2, Milan Bačvarević 28/3, Dragan Miletović 27/3, Ramadan Cimili 27/2, Miodrag Radojević 27/2, Dušan Rašić 26, Fikret Grbović 24, Erdogan Celina 23, Dragoljub Ljiljak 22, Dragomir Mutibarić 21, Zoran Buha 16, Asan Šasivari 16, Adnan Zećiri 15/1, Rafet Prekazi 11/1, Albert Cvetinić 10, Ljubomir Radević 10, Ratomir Mušikić 7, Momir Karadžić 4, Branislav Markov 3, Enver Gusinac 3, Vahedin Ajeti 2, Sabit Dalku 1, Petar Mrđa 1, Ljubomir Bakmaz 1, Zoran Blažić 1 i Dragan Mrkić 1.

Iako je neslavno završila prvenstvenu trku, Trepča je definitivno odigrala najuspešniju sezonu u klupskoj i istoriji kosovskometohijskog fudbala, jer se plasirala u finale nacionalnog kupa. Miško Stolić, Dragan Miletović, Ramadan Cimili i društvo gazili su do završnice redom: kruševački Napredak (1:0) u 1/16 finala, ljubljansku Olimpiju (0:0, posle penala 5:3) u osmini finala, čačanski Borac (1:0) u četvrtfinalu i zagrebački Dinamo (0:0, 5:4 na penale) u polufinalu.

U velikom finalu, 24. maja 1978. godine, na stadionu Crvene zvezde, pred preko 45 hiljada gledalaca, Rijeka je pobedila Trepču, nakon produžetaka, rezultatom 1:0, golom Milana Radovića u prvom minutu prvog produžetka.

Ostaće sezona 1977/78 zlatnim slovima upisana u knjigama kluba, u kojem je nekada igrao i dugogodišnji stub odbrane Crvene zvezde i član generacije “crveno-belih” koja je stigla do finala Kupa UEFA Dragan Miletović …